Οι έλληνες δεν κάνουν ποτέ κάτι τυχαίο. Η παρουσία τους στη Σόφια και το ανεκτίμητο δώρο – τα λείψανα του Αγίου Κλήμεντος, με αφορμή τα 1100 χρόνια από την κοίμησή του αποτελεί μια ισχυρή πολιτική χειρονομία. Ο μαθητής των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου είναι ο πραγματικός δημιουργός του κυριλλικού αλφαβήτου και ιδρυτής του ορθόδοξου πανσλαβικού πολιτισμού.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους. Λόγω των πολλών ιστορκών γεγονότων, πολέμων και ματατόπισης των συνόρων, στα μοναστήρια των νότιων γειτόνων μας διατηρούνται ανεκτίμητες αποδείξεις για τη βουλγαρική παρουσία σε αυτά τα εδάφη. Μεταξύ αυτών είναι τα οστά του Τσάρου Σαμουήλ και η Ιστορία του Παϊσίου.
Μετά την κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, και στη συνέχεια της οθωμανικής, οι Μεγάλες Δυνάμεις επιβάλλουν τεράστια μετατόπιση των διαφόρων εθνοτικών πληθυσμών. Οι τούρκοι εγκαταλείπουν τα Βαλκάνια και στη θέση τους στη βόρρεια Ελλάδα εγκαθίστανται ελληνες από τη Μικρά Ασία, Αίγυπτο, Καύκασο και αλλού. Με την αλλαγή των συνόρων στη Μακεδονία του Αιγαίου παραμένουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι με βουλγαρικές ρίζες, τους οποίους η Αθήνα ονομάζει «σλαβόφωνους» ή «ντόπιους». Ο πρώτος ορισμός σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι σλαβικής καταγωγής και ο δεύτερος ότι κατοικούσαν στη Μακεδονία πριν οι υπόλοιποι να έρθουν εκεί. Για δεκαετίες οι άνθρωποι αυτοί υποβλήθηκαν σε αναγκαστική αφομοίωση και εξελληνισμό. Οι ομιλητές της βουλγαρικής γλώσσας διώχθηκαν, το κυριλλικό αλφάβητο απαγορεύτηκε. Ωστόσο, χάρη στη Μακεδονική διασπορά, διάσπαρτη σε όλο τον κόσμο και τα νέα μέσα επικοινωνίας, οι μακεδονικές ρίζες δεν έχουν σαπίσει καθόλου.
Η Βουλγαρία, από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα, φροντίζει κατα κύριο λόγο για τις καλές σχέσεις με την Ελλάδα και δεν έχει δείξει κανένα ενδιαφέρον για τους «Μακεδόνες» της βόρρειας Ελλάδας, των οποίων οι πρόγονοι ήταν Βούλγαροι. Σε αυτές τις «επιφυλακτικές» σχέσεις μεταξύ των δυο γειτονικών χωρών παρεμβαίνει βίαια η Δημοκρατία της Μακεδονίας, που εφευρέθηκε από τον Τίτο. «Γεννημένη» το 1946, η βαλκανική χώρα ακόμα από την αρχή αρχίζει να σφετερίζεται αδίστακτα ελληνική και βουλγαρική ιστορία. Στην τοπική βουλγαρική διάλεκτο εισάγονται σερβικές λέξεις και φράσεις, για να γίνει «μακεδονική». Το κυριλλικό αλφάβητο του επισκόπου Κλήμεντος της Αχρίδας κηρύχθηκε ως «μακεδονικό». Το όνομα της δημοκρατίας και η σημαία της δηλώνονται επιτηδευμένα ως συνέχεια της βασιλείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το πέρασμα του χρόνου με τίποτα δεν ηρεμεί την επιθετικότητα των Σκοπίων. Πιεσμένες από την οικονομική αδιέξοδο και τη αλβανική δημογραφία, οι αρχές του Βαρδάρη εκφράζουν πιο ανοιχτά αξιώσεις για το «μακεδονικό» πληθυσμό της βόρρειας Ελλάδας. Η πολιτική των Σκοπίων σταδιακά μπορεί να αποτελέσει απειλή για την εσωπολιτική ειρήνη του νότιου γείτονά μας. Την ίδια στιγμή, η Βουλγαρία, μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δεν έχει καμία εδαφική αξίωση. Η Σόφια εδώ και πολλά χρόνια δείχνει τις καλές προθέσεις της στους απογόνους της χώρας, η οποία μας έδωσε τη χριστιανική πίστη. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών αναπτύσσονται σε συνθήκες αμοιβαίου σεβασμού. Υποδεχόμενος την ελληνική αντιπροσωπεία, ο Βούλγαρος πατριάρχης Νεόφυτος αποκάλεσε τους ιερείς από τη γειτονική Ελλάδα «αδέλφια». Είναι πολύ πιθανό, η αγία κάρα του Αγίου Κλημέντος της Αχρίδας, την οποία ο μητροπολίτης Βέρροιας – ο κ. Παντελεήμων έφερε, να ανοίξει μια νέα εποχή στις σχέσεις μεταξύ των δύο λαών. Αρμαθιάζοντας στο ψεύτικο περιδέραιο τον Μεγάλο Αλεξάνδρο, τον τσάρο Σαμουήλ και τον Άγιο Κλήμη της Αχρίδας, οι αρχές των Σκοπίων, μπήκαν σε ένα αδιέξοδο, από το οποίο κανένας δεν μπορεί να τους βγάλει. Ακριβώς αυτή τη στιγμή επέλεξαν οι έλληνες για να δώσουν ένα χέρι στους βουλγάρους, στο όνομα της ιστορικής αλήθειας. Η εκδήλωσή τους αξίζει μεγάλη εκτίμηση.
Εκτός από τη σκιά του «Μακεδονικού ζητήματος», οι έλληνες ιερείς διακρίνουν έναν μεγάλο κίνδυνο της σύγχρονης εποχής μας. Αυτό είναι το ισλαμικό κύμα που πιέζει από το νότο. Τα υπαρξιακά συμφέροντα της Βουλγαρίας και Ελλάδας σε διάφορα μέτωπα αποδεικνύονται κοινά. Οι δυο χριστιανικές χώρες είναι στην πρώτη γραμμή στη θύελλα που έρχεται και αυτές οι νέες συνθήκες επιβάλλουν η Σόφια και η Αθήνα να συμβαδίζουν «χέρι – χέρι». Οι κληρικοί πέρασαν μπροστά από τους πολιτικούς. Αυτό δε συμβαίνει για πρώτη φορά!
Ευγνώμων, ο βούλγαρος Πατριάρχης Νεόφυτος, όχι τυχαία, ανέφερε τα λόγια του Χριστού στην ομιλία του: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους».
Σόφια 26 Νοεμβρίου του 2016
Μποζιντάρ Τσέκοβ
Зареждане ...
Вашият коментар